Marmara bölgesinde  17 Ağustos 1999 yılında meydana gelen  on binlerce kişinin hayatını kaybedip binlerce kişinin kaybolduğu ve yine binlerce kişinin yaralanarak sakat kaldığı , binlerce evin, binaların  çöküp yerle bir olduğu o felaketin 23 yılında ölenlere bir kez daha rahmet diliyoruz

Yıllarca ikamet ettiğim bu kez 1 aylığına bulunduğum  İstanbul  da  maalesef bu  günü yaşayanlar arasında bulunmuştum  .

Çocukluk yıllarında  Gaziantep’te bir iki küçük deprem yaşamış daha sonra 1981 yılında Erzurum da yine kaldığım otelde depreme şahit olmuştum  evet bunlar deprem idi

Ancak 1999 yılındaki  1 ay kaldığım  yerde  değil de o geceyi geçirmek için geç saatlerde girdiğim otelde girdikten kısa bir süre yaşananlar inanın deprem değil de farklı bir şey tam bir felaket idi.

Büyük bir gürültü meydana gelmiş, açık olan pencerelerin  camların birbirine vurması,büyük sesler çıkarmış  sarsıntı ile oluşan arabaların alarmlarının meydana getirdiği o sesler elektriklerin kesilmesi ile her yerin karanlığa dönüşmesi ve halkın şaşkınlığı tam bir felaketti

Sabah gün aydınlığında  felaketin büyüklüğü daha çok kendini gösteriyordu ,özellikle Avcılar bölgesinde yıkılan çok katlı binaların enkazının üzerinde ellerinde kazma küreklerle çaresizce bir şeyler yapmaya çalışan birkaç asker ne kadar faydalı olabilirdi.

Çünkü yıkılan binalar onlar değil yüzlerceydi o günlerde o  gün yıkılıp yerle bir olan binaların enkazlarının kaldırılması çok da mümkün olmamıştı  o enkazların altında kalanların olduğu düşünmek o apartmanlardaki eşyaların olmasını  akıllara bile getirmiyordu

İletişim araçlarının çöktüğü, ulaşımın yapılamadığı günlerce parklarda arabalar da kaldığımız  İstanbul da o felaket günlerini yaşamak hiç de  unutulacak acı günler değil di diyerek ölenlere bir kez daha rahmet diliyorum